شعر زیر که سروده استاد مازیار(شاهسون) است ، بیان گر وصف حال دانشجویان ایرانی است که همه ما اطلاع داریم این دانشجویان پر هستند از معلومات و علم و ....(در پایان ترم البته)

(تذکر: لطفا شعر را با لحن استاد شهرام ناظری – اندک ، اندک - بخوانید ، نه با لحن خوانندگان !!! رپ همچون ساسی مانکن و مع ذلک)

اندک اندک ، اندک اندک آخر ترم می رســــد

اندک اندک ، اندک اندک ، نمره کم میرســــد

پاچه خواران ، ناز نازان در رهند!!!

اشک ریزان، زار زاران، میرســــــند

اندک اندک ، اندک اندک این جهان هست و نیست(تفسیر: منظور دانشجوی 2 ترم مشروطی که معلوم نیست بماند یا نه!!!)

نیستان رفتـــــند و هـــــــستان میرسند(تفسیر: دانشجوهای فارغ التحصیل که میروند سرکار!!! و بیکارتر ها می آیند برای تحصیل علم ودانش!!)

....

اندک اندک، اندک اندک، بوی اخراج می رسد..

اندک اندک، اندک اندک، گریه زاران می رسد